System trawienny człowieka to złożony układ narządów, odpowiedzialny za trawienie i absorbowanie elementów odżywczych. Opanowanie jego organizacji potrzebuje nie tylko wiedzy podstawowej, ale także doświadczalnego podejścia. Z tego powodu systematyczną zainteresowanie osiągają modele anatomiczne, które umożliwiają w łatwy tryb zgłębić rozmieszczenie organizmu ludzkiego. Ważne miejsce wśród narzędzi edukacyjnych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, ponieważ właśnie ten system zalicza się do najsilniej złożonych i spełnia główną rolę w działaniach życiowych. Poznawanie anatomii jedynie na podstawie rycin i opisów w skryptach bywa niepełna i trudna. Uczniowie nauk medycznych czy nauk o odżywianiu powinni nie tylko zapamiętać określenia narządów, ale także pojąć ich wzajemne połączenia i umiejscowienie w obszarze trzewnej. W tym aspekcie modele anatomiczne są bezcenną pomocą, ponieważ pozwalają zobaczyć trójwymiarowe zależności, przeanalizować rozmiar i formę narządów, a także zrozumieć organizację dokładną, na podobieństwo poziomy powierzchni trawiennego narządu czy system kosmków cienkowodnych. Dzięki nim proces poznawania okazuje się znacznie interesujący i wydajny, a zdobyta znajomość pozostaje zakorzeniona na dłużej. Na markecie dostępnych jest wiele wariantów narzędzi dydaktycznych. Napotykamy zarówno modele anatomiczne obrazujące oddzielne elementy, takie jak stomach, wątroba czy gruczoł trawienny, jak i kompletne zestawy ukazujące pełny ciąg układu trawiennego od wnęki oralnej aż po odbytnicę. Niektóre z nich są symboliczne, inne bardzo dokładne, umożliwiające nawet rozkładanie oddzielnych elementów i dokładne analizowanie ich strukturze. Takie możliwości sprawiają, że modele anatomiczne można dostosować do stopnia nauki – odmienne będą stosowne dla licealisty placówki ponadpodstawowej, a inne dla adepta zdającego do testu z budowy ciała czy przyszłego lekarza. Zastosowanie modeli jest nadzwyczaj rozległe. Używa się je głównie na uczel-niach medycznych i działach połączonych z obszarami o zdrowiu, ale także w instytucjach średnich, szczególnie w klasach biologiczno-chemicznych. Poprzez nim studenci potrafią pełniej pojąć procesy odbywające się w człowieczym ustroju. Warto wspomnieć również o praktycznym użyciu w żywieniu czy w gabinetach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne działają jako pomoc w konsultacji z osobą leczoną. Pokazanie narządu na makiecie bywa o wiele łatwiej przystępne niż charakterystyka słowny, co wzmacnia świadomość zdrowotną i pomaga przedstawienie źródeł wielorakich dolegliwości. Korzystanie z takich narzędzi edukacyjnych ma mnóstwo zalet.
Przede wszystkim, umożliwia efektywniejsze przyswajanie wiedzy poprzez prezentacji graficznej i regularności. Następnie, w przeciwieństwie do substancji naturalnych, modele anatomiczne są solidne, bezpieczne i czyste, a zarazem dostępne każdorazowo wtedy, gdy są potrzebne. Następna zaleta, można je używać wielokrotnie, co sprawia, że są lokatą na przyszłość. Wreszcie, są wszechstronne – znajdują użycie zarówno w kształceniu elementarnej, jak i na specjalistycznych stopniach nauczania. Warto odnotować, że postęp techniki jeszcze bardziej zwiększył możliwości w tej branży. Regularnie obserwujemy modele anatomiczne tworzone w systemie 3D, które wiernie odwzorowują organizację części ciała i umożliwiają nawet na imitację procedur chirurgicznych. W tym samym czasie rozwija się używanie komputerowej i rozszerzonej rzeczywistości w szkolnictwie zdrowotnej, mimo to mimo to klasyczne modele zachowują fundamentalną rolę. Są bowiem łatwe w obsłudze, nie zakładają zaawansowanego urządzenia, a zarazem funkcjonują jako niezwykle wydajne środek edukacyjne. Podsumowując, system trawienny to jeden z głównych systemów ciała, a jego poznanie ma istotne znaczenie zarówno dla lekarzy, jak i dla specjalistów pracujących w nauką o odżywianiu, naukami przyrodniczymi czy kształceniem medyczną. Aby poznawanie była efektywna, nie okazuje się wystarczające teoria, wymagane jest praktyczne wsparcie, które dają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Poprzez nim informacja jest znacznie przystępna, bardziej zrozumiała do przyswojenia i pożyteczna w kolejnej pracy zawodowej. Takie narzędzia to wkład w jakość nauczania, lepsze przygotowanie kolejnych specjalistów oraz skuteczniejsze sposoby nauczania wiedzy zarówno adeptom, jak i pacjentom.
